เช่นเดียวกับแฟชั่นบางครั้งมีแนวโน้มของสถาปัตยกรรมที่เปลี่ยนไปหรือดีขึ้น เมื่อเร็ว ๆ นี้เราได้เห็นการสนทนากันมากขึ้นเกี่ยวกับห้องนั่งเล่นที่จม พวกเขาปรากฏตัวทุกหนทุกแห่งจากรายการทีวีที่เหมาะสมเช่น Mad Men ยอดนิยมไปจนถึงสถานที่ที่น่าแปลกใจมากขึ้นเช่นนิตยสารการออกแบบร่วมสมัยเช่น Dwell
ห้องนั่งเล่น Mad Men
เห็นได้ชัดว่าความคิดนี้ไม่ได้ติดอยู่ในอดีตอีกต่อไป มีช่องว่างร่วมสมัยที่ยอดเยี่ยมหลายแห่งที่นำแนวคิดของ 1960 มาใช้เช่นบ้านในลอสแองเจลิส
Lahontan Homes
พื้นที่ของห้องนั่งเล่นในขณะที่อยู่ในระดับต่ำกว่าห้องครัวและพื้นที่รับประทานอาหารให้ความรู้สึกเปิดโล่งและเชิญชวนแม้มีความแข็งของโครงสร้างที่สัมผัสและพื้นคอนกรีต พื้นที่นั่งเล่นที่เปิดโล่งจมสมดุลความผาสุกของห้องครัวและห้องรับประทานอาหารที่สวยงาม
บางทีนั่นอาจเป็นหนึ่งในข้อดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของแนวคิดการออกแบบนี้ - ความรู้สึกของการเปิดกว้าง
Miller House ของ Eero Saarinen .
ความรู้สึกเปิดกว้างนี้สามารถทำได้โดยไม่ต้องยกระนาบเพดาน ยกตัวอย่างเช่นมิลเลอร์เฮาส์ของ Eero Sarrinen ซึ่งสร้างขึ้นในปีพ. ศ. 2507 พื้นที่นั่งเล่นนั้นถูกจมอย่างแท้จริงล้อมรอบด้วยพื้นที่สูงขึ้นของระดับการใช้ชีวิตหลักในทุกด้าน ระนาบแบนของเพดานปรากฏที่ความสูงพอประมาณ แต่พื้นที่ทั้งหมดให้ความรู้สึกเปิดกว้างกว่าถ้าพื้นที่นั่งเล่นไม่ได้ลดลง ในขณะที่มีกำแพงน้อยซึ่งยังเพิ่มความรู้สึกที่กว้างขวางการเปิดกว้างนี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากความจริงที่ว่าเฟอร์นิเจอร์ไม่ได้ตัดพื้นที่
ห้องนั่งเล่นโค้งจม
ข้อดีอีกอย่างของ "การสนทนาหลุม" ก็คือมันเป็นวิธีการกำหนดพื้นที่แยกต่างหากโดยไม่ต้องใช้ผนัง พิจารณาพื้นที่เปิดโล่งอีกแห่งหนึ่งโดยมีพื้นที่นั่งแบบวงกลมที่เชิญชวน ช่องว่างที่ยุบตัวนั้นดูสนิทสนมมากแม้ว่ามันจะเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่โดยรวมที่มีขนาดใหญ่มาก พื้นที่ถูกกำหนดไม่เพียง แต่โดยพื้นปิดภาคเรียน แต่ยังโดยที่นั่งโค้งและการทำซ้ำของรูปแบบวงกลมบนเพดานที่มีห้องนิรภัยและโคมไฟ พื้นที่ทรงกระบอกถูกสร้างขึ้นภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ขึ้น
พื้นที่นั่งเล่นที่จมไม่ได้มีไว้สำหรับการตกแต่งภายในของบ้านเท่านั้น แต่ยังสามารถอยู่กลางแจ้งได้อย่างยอดเยี่ยม พื้นที่ลานพักผ่อนแบบนี้เสริมความแข็งแกร่งให้กับรูปทรงของสถาปัตยกรรมในขณะเดียวกันก็มีพื้นที่ใช้สอยเพื่อนั่งพักผ่อนข้างนอก
ข้อดีอย่างหนึ่งของการนั่งแบบจมคือละครที่เพิ่มเข้ามา คาบสมุทรที่นั่งพักผ่อนแบบนี้เป็นตัวอย่างที่ดีเยี่ยม พื้นที่นั่งเล่นจะยังคงน่ารักถ้ามันอยู่ที่ความสูงของสระว่ายน้ำ แต่ลดลงใต้บรรทัดน้ำทำให้พื้นที่นี้ลุกเป็นไฟอย่างมากโดยไม่ขัดจังหวะมุมมองที่สวยงาม
ขนาด: ใหญ่เกินไปสำหรับห้อง.
ด้วยข้อดีหลายประการของห้องนั่งเล่นที่จมน้ำเราต้องสงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงมีสไตล์เลย ความจริงมีข้อเสียหลายประการ ตัวอย่างเช่นต้องระบุสเกล หากมีเพียงพื้นที่เล็ก ๆ ที่ถูกฝังไว้ก็จะส่งผลกระทบต่อความอึดอัดเหมือนนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ ข้อเสียอีกประการหนึ่งคือการขาดความยืดหยุ่นของพื้นที่; ไม่สามารถจัดวางเฟอร์นิเจอร์ใหม่ได้และพื้นจะมี "รู" อยู่เสมอทำให้ไม่สามารถใช้งานได้ตามปกติ และสิ่งสุดท้ายที่สำคัญคือข้อเสีย: มันมีค่าใช้จ่ายสูงกว่าในการสร้าง
