เก้าอี้ในรูปแบบเดียวหรืออื่นได้รับรอบมานานหลายศตวรรษ แนวโน้มทางวัฒนธรรมความพึงพอใจด้านสุนทรียภาพตลอดจนวัสดุใหม่เทคนิคการก่อสร้างและเทคโนโลยีต่าง ๆ ได้ถูกสะท้อนให้เห็นในการออกแบบที่เปลี่ยนแปลงไป “ The Art of Seating: 200 Years of American Design” เป็นการจัดแสดงเก้าอี้ที่มีสัญลักษณ์ 40 ตัวจากคอลเล็กชั่นส่วนตัวที่เดินทางไปยังสหรัฐอเมริกาจัดโดยพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยในเมืองแจ็กสันวิลล์รัฐฟลอริดาโดยร่วมมือกับโทมัส H. และ Diane DeMell Jacobsen ปริญญาเอก มูลนิธิและการท่องเที่ยวโดย International Arts & Artists, Washington, D.C.
Homedit ไปเยี่ยมชมนิทรรศการค้นหาความงามความสง่างามและศิลปะในเก้าอี้ทุกตัว นี่คือผลงานบางชิ้นที่เราชอบเป็นพิเศษสำหรับการออกแบบความสำคัญและบทบาททางวัฒนธรรม
Euro Saarinen เป็นสถาปนิกชาวฟินแลนด์ - อเมริกันที่ได้รับการยอมรับในผลงานเดี่ยวของเขารวมถึงความร่วมมือกับนักออกแบบอื่น ๆ เช่น Charles Eames อาจเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของเขา Saarinen เป็นสถาปนิกคนแรกที่ได้รับรางวัลLouis Gateway Arch, อาคาร TWA ที่สนามบิน JFK และอาคารผู้โดยสารหลักที่สนามบินนานาชาติ Dulles ในบรรดาการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ที่โดดเด่นของเขาคือ Grasshopper Chair ซึ่งสร้างขึ้นในปี 1946 ซึ่งเป็นคณะกรรมการคนแรกของ Knoll, Inc.
เก้าอี้เชอราตันปี 1984 โดย Robert Charles Venturi และผลิตโดย Knoll เป็นหนึ่งในคอลเล็กชั่นที่“ ทำลายกำแพงกั้นระหว่างการออกแบบแบบดั้งเดิมและแบบสมัยใหม่” Venturi และภรรยาสถาปนิกของเขาสร้างคอลเลกชันเพื่อเฉลิมฉลองการผสมผสานและเป็นตัวอย่างที่ดีเยี่ยมของ ยุคสมัยใหม่
เก้าอี้ข้างนี้ได้รับการออกแบบและผลิตโดย Herts Brothers of New York ในปี 1995 มันเป็นเรื่องปกติของสิ่งที่ผลิตในช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของอเมริกาเมื่อโฟกัสกลับไปที่รูปแบบคลาสสิกและความสนใจในการท่องเที่ยวยุโรปและโรม
เก้าอี้สุดล้ำที่ทำจากอลูมิเนียมใช้งานตั้งแต่เริ่มแรก เทคนิคใหม่สำหรับการผลิต แต่ดีไซเนอร์ Warren MacArthur, Jr. ใช้มันเพื่อสร้างเฟอร์นิเจอร์จากท่อโลหะ Sling Lounge Lounge Chair ของเขามีสไตล์สากลและเก๋ไก๋อย่างยั่งยืน
เก้าอี้รองเท้าแตะได้รับความนิยมในศตวรรษที่ 19 เพราะที่นั่งต่ำทำให้ผู้หญิงใส่รองเท้าถุงน่องและเสื้อผ้าอื่น ๆ ในยุคนั้นได้ง่าย John Henry Belter ผู้ออกแบบชาวเยอรมันได้รับสิทธิบัตรจำนวนมากจากผลงานของเขาบนเก้าอี้ตัวนี้รวมถึงจิ๊กซอว์รูปแบบใหม่และวิธีการโค้งงอไม้ลามิเนต เทคนิคเฉพาะนั้นถูกใช้ในภายหลังโดยนักออกแบบเช่น Charles Eames เพื่อสร้างเก้าอี้ที่โดดเด่นของเขาเอง สไตล์ของรองเท้าแตะคือ Rococo ซึ่งเป็นที่นิยมในเวลานั้นเนื่องจากความหลงใหลในอเมริกากับทุกสิ่งที่ฝรั่งเศส
เก้าอี้ Solid Elm Ball ในปี 1970 โดย Jon Brooks เป็นตัวอย่างการเคลื่อนไหวของ Studio Furniture ที่กำลังเฟื่องฟูในทศวรรษ 1960 ต้องขอบคุณศิลปินอย่างปราสาท Wendell ที่ทำงานภายใต้การทำงานของ Brooks ผู้ออกแบบแกะสลักเก้าอี้จากบันทึกที่พบโดยใช้เลื่อยไฟฟ้า
แรงบันดาลใจจากคณิตศาสตร์ดนตรีและลำดับฟีโบนักชีนักออกแบบ Kenneth Smythe ได้สร้างแผนภูมิที่น่าสนใจมากแบบนี้เรียกว่า Synergistic Synthesis ชิ้นส่วนของเขาถูกสร้างขึ้นจากลามิเนตเบิร์ชแบบฟินแลนด์ที่ซ้อนกันและจบด้วย Formica ColorCore Plastic ชิ้นส่วนนั้นถูกยึดเข้าด้วยกันและอัดด้วยแท่งเกลียว พวกเขาทั้งหมดทำด้วยมือ
Wenzel Friedrich สร้างเก้าอี้แบบ Longhorn ของรัฐเท็กซัสในปี 1890 โดยใช้เขาจากสัตว์เท็กซัสอันเป็นสัญลักษณ์สำหรับกรอบหลังและแขน ผลงานของเขาเป็นที่รู้จักและมีความคิดสร้างสรรค์และมักจะแปลกโดยใช้มากถึง 20 เขาในเก้าอี้และเบาะทำจากขนสัตว์ของสัตว์
Erwynne และ Estelle Laverne เริ่มต้นในการออกแบบวอลล์เปเปอร์มือวาด แต่สร้างคอลเลกชันของเฟอร์นิเจอร์ที่ชัดเจนในปี 1957 เรียกว่า "กลุ่มที่มองไม่เห็น" การออกแบบเก้าอี้สี่ถูกตั้งชื่อตามดอกไม้ส่วนหนึ่งสำหรับการออกแบบไหล แต่มันก็สงสัยว่าพวกเขาต้องการสร้าง ลิงก์ไปยัง Tulip Chair ที่เป็นสัญลักษณ์ของ Saarinen
เก้าอี้เลานจ์ที่ปรับได้ของ Herbert Von Thaden ในปี 1947 ไม่เคยเข้าร่วมการผลิตขนาดใหญ่ แต่ได้รับสิทธิบัตรมาแล้ว แนวคิดของนักบินคอร์ปสัญญาณและวิศวกรคือ“ ออกแบบเก้าอี้ที่มีประสิทธิภาพอย่างยิ่งวัสดุจากไม้อัดบางหรือแผ่นโลหะ 'แผ่นยืดหยุ่นรวม' ที่จะมีความยืดหยุ่นทั้งหมดเพื่อบรรเทาความเครียดที่เกิดจากสินค้าแผ่นบาง ๆ ”
Appalaichan ก้มตัววิลโลว์เก้าอี้นวมได้รับการยกเว้นที่ดีของจิตวิญญาณผู้บุกเบิกอเมริกันในการใช้สิ่งที่อยู่ในมือ กิ่งก้านสาขาที่มีความยาวและยืดหยุ่นนั้นง่ายต่อการจัดการให้เป็นรูปร่างและสร้างขึ้นด้วยเครื่องมือง่าย ๆ วิธีการและเทคนิคต่าง ๆ มักจะถูกส่งผ่านมาหลายชั่วอายุคน
ไอคอนเฟอร์นิเจอร์แฮร์รี่เบอโตเรียสร้างเก้าอี้ตัวนี้ขึ้นหลังจากทดลองกับแท่งโลหะที่โค้งงอ นี่คือเก้าอี้เลานจ์ Bird ของเขาผลิตโดย Knoll
เก้าอี้โอฬารแห่งนี้คือ Armripedal Spring Armchair ของ Thomas Warren ซึ่งสร้างขึ้นในปี 1850 The Victorians มักมองหาวิธีที่จะรู้สึกสบายเมื่อนั่งและการก่อสร้างของเก้าอี้นี้ก็ประสบความสำเร็จ เก้าอี้สามารถหมุนหมุนได้ด้านข้างและแนวตั้ง วอร์เรนได้รับสิทธิบัตรสำหรับสปริงบนเก้าอี้ของเขาเช่นเดียวกับการออกแบบสำหรับเบาะรถยนต์ด้านหลังทางรถไฟ
เก้าอี้“ ปัจจุบัน” ของ Vivian Beer“ ผลักดันขอบเขตระหว่างงานศิลปะและงานฝีมือระหว่างวัตถุที่มีประโยชน์และรูปปั้น” ความคิดเห็นเกี่ยวกับการออกแบบเก้าอี้ของเธอศิลปะกล่าวว่าเธอต้องการเก้าอี้ที่ดูเหมือนถูกตัดและบดอัดจากชิ้นเดียว ของโลหะ
ทุกวันนี้ Frank Gehry เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการออกแบบสถาปัตยกรรมที่น่าทึ่งของเขา แต่จริงๆแล้วมันก็เป็นแนวถ้าเฟอร์นิเจอร์ที่ทำจากกระดาษแข็งลูกฟูกที่เปิดตัวเขาให้ความสนใจอย่างกว้างขวาง แรงบันดาลใจจากวัสดุที่ใช้สร้างแบบจำลองสถาปัตยกรรมการทดลองของ Gehry ให้ผลงานออกแบบ 17 ชิ้นและสิทธิบัตรสำหรับผลงานของเขา ในขณะที่พวกเขาประสบความสำเร็จเขาหยุดทำเพราะมันทำให้เขาสนใจงานสถาปัตยกรรม
ม้านั่ง Iconic ของ Laurie Beckerman ทำมาจากไม้อัด Baltic Birch จำนวน 18 ชั้นซึ่งประกบเข้าด้วยกันแล้วเสร็จเรียบเนียนอย่างประณีต พื้นผิวเคลือบอะคริลิคอิตาเลี่ยนแล้ว
เมื่อ Frank Lloyd Wright ออกแบบสำนักงานใหญ่ของ บริษัท Wax Wax ในปี 1938 เขาได้ออกแบบเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมด การออกแบบเก้าอี้ที่จดสิทธิบัตรนี้เริ่มต้นจากเก้าอี้สามขา แต่มีคนกล่าวว่า Wright มันเปลี่ยนเป็นสี่ขาหลังจากที่เขาล้มตัวลงในการออกแบบเดิม
ในขณะที่เราคุ้นเคยกับการมองเห็นหวายที่ใช้ในเก้าอี้ในสมัยก่อนในปี 1885 เมื่อสิ่งนี้ถูกออกแบบขึ้นมาวัสดุใหม่สำหรับเรา ร้านขายของชำของบอสตันไซรัสเวกตั้งข้อสังเกตวัสดุซึ่งถูกนำมาใช้เพื่อรักษาความปลอดภัยการขนส่งสินค้าบนเรือและโยนออกมาจากท่าเรือ เขาเริ่มทดลองทำเฟอร์นิเจอร์และสร้าง บริษัท Wakefield Rattan Co.
หนึ่งในการออกแบบเก้าอี้ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในศตวรรษที่ 20 คือ LCW ของ Eames’(Lounge Chair Wood) ไม้อัดอัดขึ้นรูปด้วยความร้อนและแรงดันช่วยให้พวกเขาสร้างลวดลายที่โดดเด่นด้วยไม้ก้ม มันถูกผลิตโดย บริษัท เฮอร์แมนมิลเลอร์
เก้าอี้ MAF (Medium แขนไฟเบอร์กลาส) ของ George Nelson สร้างขึ้นในปี 2508 เนลสันดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการด้านการออกแบบของ Herman Miller และทำงานร่วมกับชื่อที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการออกแบบรวมถึง Noguchi, Eames และ Bertoia เขาตั้งใจให้ขาของการออกแบบนี้สามารถใช้งานได้ในระดับสากลและสามารถประกอบเข้าด้วยไขควงได้
เก้าอี้ไม้กระดานโดยชาร์ลส์ลิมเบิร์ตเป็นตัวอย่างที่ดีของขบวนการศิลปะและงานฝีมือซึ่งหยั่งรากในศตวรรษที่ 19 เพื่อตอบสนองต่อยุควิคตอเรียน มันทำจากไม้โอ๊ครมควันหนังและทองเหลือง
เก้าอี้โยกนี้เป็นชิ้นส่วนเครื่องปั่นจากประมาณ 1840 ชิ้นที่เรียบง่าย, การตกแต่งและการทำงานสูงเป็นปกติของสไตล์ Shaker ซึ่งต่อมาเป็นแรงบันดาลใจนักออกแบบสมัยใหม่ในอเมริกาและสแกนดิเนเวีย ผู้เขย่าดูงานเหมือนการนมัสการและความอุตสาหะนำไปสู่การพัฒนาสิ่งของต่าง ๆ เช่นผ้าหนีบผ้าเลื่อยวงเดือนและเมล็ดสวนบรรจุในกระดาษ
James Beebe และ บริษัท ผลิต Rustic Twig Bench จากเหล็กหล่อราวปี 1855 สไตล์นี้บ่งบอกถึงขบวนการสวนที่งดงามในอเมริกา บริษัท ที่ผลิตบัลลังก์นี้ได้ทำชิ้นส่วนเหล็กหล่อที่ทำในอาคารศาลากลางของสหรัฐอเมริกา
การออกแบบเก้าอี้เหล่านี้มีระยะเวลา 200 ปี แต่คุณลักษณะและคุณสมบัติหลายอย่างยังคงเป็นที่นิยมในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นการออกแบบที่ทันสมัยและอะไหล่ที่แปลกใหม่หรือหวายพวกเขามีแรงบันดาลใจสำหรับรูปแบบการตกแต่งบ้านจำนวนมาก บางทีคุณอาจมีชิ้นโบราณในบ้านของคุณอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่มีเก้าอี้รูปแบบต่าง ๆ สามารถพบได้ในร้านออกแบบทั่วโลก
